Karavanda yaşam! Duvarları olmayan bir hayat mümkün mü?

Bize küçük yaşlardan beri öğretilen bir şey var:
Hayat, dört duvar arasında kurulur.
Bir evin olmalı, adresin sabit olmalı, anahtarın cebinde durmalı.
Peki ya insanın ruhu? Onun adresi hep aynı yerde mi kalır?
Son yıllarda bir soru giderek daha çok yankılanıyor içimde:
Duvarları olmayan bir hayat mümkün mü?
Karavanda yaşamak, çoğu kişi için hâlâ bir “kaçış hikâyesi”.
Sorumluluktan kaçmak, konfordan vazgeçmek, düzeni bozmak gibi algılanıyor.
Oysa belki de tam tersi…
Belki karavan, düzensizlik değil; fazlalıklardan arınmış bir düzen demek.
Bir karavanın içinde yaşam, yalnızca metre kareyi küçültmek değildir.
Hayatı sadeleştirmektir.
“Lazım” sandıklarımızla gerçekten “gerekli” olanları ayırmaktır.
Eşyayı değil, anı biriktirmeyi seçmektir.
Bu köşede, karavanda yaşamayı bir trend olarak değil;
bir yaşam biçimi, bir zihinsel dönüşüm, hatta yer yer bir itiraz olarak konuşacağız.
Yerleşik hayata, tüketime, hızla yaşayıp kaçırdığımız anlara dair bir itiraz…
Her hafta şu soruların peşine düşeceğiz:
Ev dediğimiz şey nedir?
Konfor mu, özgürlük mü daha kıymetlidir?
İnsan ne zaman gerçekten “yolda” hisseder kendini?
Belki bu yazılar sizi karavana bindirmeyecek.
Ama belki, içinizde yıllardır sessiz duran bir soruyu uyandıracak:
Benim hayatımın duvarları nerede başlıyor, nerede bitiyor?
Bu bir yol hikâyesi değil sadece.
Bu, hayatı yeniden tanımlama cesaretinin hikâyesi.
Devamı yolda… 🚐✨