Öğretmen…

Hayatımızın bir yerinde bir cümlesiyle, bir tebessümüyle, bir dokunuşla hikâyemizi değiştiren o büyük yürekler… Bugün onların günü; bugün Öğretmenler Günü.

Bu vesileyle, tüm öğretmenlerimizin öğretmenler gününü yürekten kutlarken, özellikle bir öğretmenden söz etmek istiyorum:
Selman Devecioğlu’ndan…

Selman Öğretmen, sadece bir tarih öğretmeni değil; azmiyle, duruşuyla ve üretme tutkusuyla insanın içini ısıtan bir yaşam öyküsünün sahibi. 39 yaşında, kendisi gibi doğuştan görme engelli olan eşi Hülya Hanım ile birlikte Sivas’ta yaşayan, küçük kızları Zeynep’e hem yaşamı hem de mücadeleyi öğreten bir baba…

Ama hepsinden öte; “Engel yoktur, bahane vardır” sözünü adeta hayatının her satırına işlemiş bir yazar.
Tam 11 kitap…
Bilgisayarda, Braille alfabesiyle… Kendine engel diye sunulan her şeyi aşarak…

Yeni kitabı “Yiğido Dededen Masallar” yolda. Eşi Hülya Hanım da bir kitap yazmış. Evlerinde kitap sesleri, kelimeler, masallar, ilham ve üretkenlik bir arada. “Eşim bir dönem köşe yazarlığı yaptı, yazma serüvenimiz oradan başladı” diyor Selman Bey. “Kızımız için masal okuyorduk, sonra masal yazmaya başladık…”
Ne kadar yalın ve ne kadar güçlü bir sebep…

Selman Devecioğlu’nun eğitimi de mücadelesinin aynası gibi:
İlköğretimini Niğde Cemil Meriç Görme Engelliler Okulu nda tamamlamış, ardından Konya Akşehir Selçuk Lisesinden mezun olmuş. Sonra Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Tarih Bölümü, üzerine Nevşehir Üniversitesi’nde yüksek lisans…

2014 yılında EKPSS ile atanarak Halk Eğitim Merkezi’nde göreve başlayan Selman Öğretmen, burada sadece tarih anlatmıyor; görme engelliler için Braille kursları açıyor, projeler üretiyor, insanların hayatına dokunuyor.

Bir söz vardır: “Her başarılı erkeğin arkasında bir kadın vardır.”
Selman Bey bunu her fırsatta dile getiriyor ve eşiyle birlikte verdikleri mücadele ile hem kızlarına hem çevrelerine ilham olmayı sürdürüyor.

Ben kendisini sosyal medya üzerinden tanıdım. Kısacık bir mesajla başlayan tanışıklığımız zamanla dostluğa, hatta benim için bir abi sıcaklığına dönüştü. Hayat hikâyesini dinlemek, mücadele azmine şahit olmak, kalbiyle konuşan bir insanın cümleleriyle buluşmak beni derinden etkiledi.
İnsanın kalbiyle konuşması… Ne büyük bir zarafet. Ve ne güzel bir temenni:
Her zaman kalplerle konuşan insanlarla karşılaşmak…

Onun bir şiiri var, beni en çok orada yakaladı:

Benim gözlerim gibi karanlık gece,
Örtsen tümden çirkinlikler öylece,
Duygumu döksem kâğıda hece hece,
Beni okur musun oturup şöylece…

Bu dizelerde bir insanın yüreğini, emeğini, sabrını, göremediği dünyayı kelimelerle nasıl aydınlattığını hissediyorsunuz.

Bugün öğretmenler günü…
Ve bugün, Selman Devecioğlu gibi öğretmenlerin varlığına bir kez daha şükretme günü.

İyi ki varsınız Selman Öğretmen.
İyi ki öğrencilerinize, kızınıza, eşinize ve bizlere ilham oluyorsunuz.
İyi ki öğretmenlik sadece bir meslek değil, bir yaşam biçimidir diyorsunuz.

Tüm öğretmenlerimizin Öğretmenler Günü kutlu olsun.
Kalpleriyle öğreten, yaşamlarıyla gösteren tüm güzel yürekler iyi ki var…